လြမ္းရက္ေတြကုိလည္း ပုိတုိေစ.. ေဝးရပ္ေတြကုိလည္း ေက်ာခိုင္းေစ ဆုိတဲ့ စကားေလးနဲ ့အညီ
အနားမွာေရာက္သြားျပီဆုိတဲ ့စာတမ္းေလးကုိ က်ေနာ္ ေရးခ်င္ပါတယ္..ဒါေပမဲ ့က်ေနာ္ ေရးခြင့္မရေသးပါဘူး..
ပရိတ္သတ္ၾကီးလည္း ဒီစာေၾကာင္းေလးကုိ ေရးဖုိ ့အခြင့္ေလး ျဖစ္ေအာင္ ဆုေတာင္းေပးေနၾကမယ္ထင္ပါတယ္..ဘာလုိ့ လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္ခံစားခ်က္မ်ားကုိ စာဖတ္သူ အေနန ဲ့လည္း အခ်ိန္ေတြေပးျပီး အရူးၾကီး က်ေနတာပဲလုိ ့စိတ္မွာေတြးတဲ့လူ ရွိေနနုိင္သလုိ .ၾကိဳက္သူလည္း ရွိေနမယ္ဆုိတာ က်ေနာ္ ယံုၾကည္မိပါတယ္..ယံုၾကည္မႈ ့တခုရွိျပီဆုိရင္ အလုပ္တခုကုိ လူတုိင္း လုပ္တတ္ၾကပါတယ္..
ဒီလိုပါပဲ. က်ေနာ္ဟာ သစၥာတရားဆုိတဲ ့အရာေလးကုိ က်ေနာ္ယံုမိပါတယ္.
က်ေနာ္ ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္နဲ ့ေတြ ့ရဖုိ ့က်ေနာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္..နုိင္ငံေတြျခား ေဝးကြာေနရတဲ့အေနထားေလးေၾကာင့္ မဆံုနိုင္ဘူးလုိ ့ေတြးေကာင္း ေတြးလုိ ့ရတယ္ဆုိေပမဲ ့သစၥာတရားဆုိတာၾကီးကုိ ေစာင့္ထိန္းၾကမယ္ဆုိရင္ ေတြ ့နုိင္ပါတယ္..
ႏႏွစ္ေယာက္လံုးေတာ ့ေစာင့္ထိန္းနုိင္ဖုိ့ ေတာ့ လိုတာေပ့ါေလ..တခါတေလေတာ့လည္း
မလြန္ဆန္နိုင္တဲ့အရာေလးတခု ႏွစ္ဦးစလံုးမွာ တေယာက္က ၾကံဳလာျပီဆုိရင္ ကံကုိေတာ ့ယိုးမယ္မဖြဲ ့ခ်င္ပါဘူး..ဒါေပမဲ ့ဆံုနုိင္ပါေသးတယ္..တကယ္ အခ်စ္စစ္မွန္ရင္ တကယ္သစၥာတရား မွန္ကန္ခဲ့ရင္ ေတြ ့နုိင္ပါတယ္..ေတြ ့ဆံုခြင့္ဆုိတာ ကုိယ္က ၾကိဳးစားေနသေရြ ့ကံ.ဆုိတဲ ့သူငယ္ခ်င္းကလည္း ဒီအတုိင္းေတာ ့ၾကည့္မေနနုိင္ပါဘူးေလ...
ေမာင္
Thursday 28 June 2012
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
0 comments:
Post a Comment
Love is the medicine