၁၄ ရက္ေန ့၆ လပုိင္း ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေန ့

က်ေနာ္ လူျဖစ္လာတာ ဘာေၾကာင့္လဲ
ဘာေၾကာင့္မ်ား အခ်စ္ကို ကုိးကြယ္မိသလဲလုိ ့ေတြးမိတယ္.
လူတစ္တေယာက္ကုိ ခ်စ္မိတာ သဘာဝက်ပါတယ္.
ကုိးကြယ္မိသြားတာကေတာ့ တကယ္ကုိ ကုိယ့္ကုိ ကုိယ္မယံုနုိင္ေအာင္ပါပဲ.
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ေျပာဖူးတယ္...
အခ်စ္ဆုိတာ မီးလုိပူတယ္..သူ ့ဘဝအတြက္ အခ်စ္က ေဝးေလ ေကာင္းေလတဲ့
က်ေနာ္ ေတြးမိတယ္..က်ေနာ္ကေတာ့ဗ်ာ ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ ေသာင္းျပန္တဲ့ အျဖစ္နဲ ့ၾကံဳရင္ေတာင္
ခ်စ္မိတဲ့ သူ ကုိ ခ်စ္ေနမဲ့လူစားလုိ ့က်ေနာ္ကုိ က်ေနာ္ ထင္တယ္.
ဘယ္လုိျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္လာတဲ့အရာကုိ မျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္သလုိလုိ နားလည္ခြင့္လြတ္ေပးမယ္လုိ ့လည္း ေတြးထားပါတယ္.
ခ်စ္တဲ့ သူတုိင္း ခ်စ္ခင္စြာနဲ ့ထာဝရ ေပါင္းစည္းရပါေစသားလုိ ့ဒီစာသားေလးနဲ ့က်ေနာ္ ဆုေတာင္းပါတယ္.
က်ေနာ္နဲ ့အတူ ဒီဆုေလးကုိ ျပည့္ေစခ်င္ေနတဲ့ လူေတြလည္း အမ်ားၾကီး ရွိေနမယ္ဆုိတာ က်ေနာ္သိေနပါတယ္.
ဒါေပမဲ ့ကံကုိပဲ ယိုးမယ္ဖြဲ ့ရမလား..ဘာကုိ ညြန္းရမလဲဗ်ာ..ဒီဆုေလးက မျပည့္တာပဲ မ်ားေနတယ္ဗ်ာ..
ကုိယ္အရမ္းခ်စ္မိတဲ့အခါ သူထြက္သြားတဲ ့ေနက ရင္ထဲက ႏွလံုးသားေတြကုိ ဆြဲထုတ္သြားတဲ့အလား
နာက်င္ခံစားရတယ္ဆုိတာ ၾကံဳဖူးသူတုိင္း သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္.
တခါတေလကေတာ့ ျဖစ္လာမဲ့အရာကုိ ၾကိဳတင္သိေနျပီး တဆိတ္ဆိတ္နဲ ့နာက်င္ေနတာေလးကလည္း
တကယ္ကုိ အပ္နဲ ့ထြင္းသလုိ ဆုိေပမဲ့.ေက်နပ္သူ အဖုိ ့ေတာ့ ေက်နပ္ေနၾကတယ္ေနာ္...


အရမ္းခ်စ္မိသြားတယ္..


ေမာင္